| Ligging |
De Stins stond ten westen van IJlst. |
| Ontstaan | Het gebouw werd in de Middeleeuwen gebouwd. |
| Geschiedenis |
De naam Ilostins en IJlst zijn mogelijk van elkaar afgeleid, maar of nu IJlst
van Ilostins is afgeleid of juist andersom is niet duidelijk. De stins werd gesticht door de familie Harinxma, die in deze streken grote invloed had. De stins vormde samen met de kerk één verdedigbaar geheel. Hierdoor had IJlst een versterking aan de zuidzijde, die met een kleine strijdmacht te beheersen en te verdedigen viel. De eigenaar van de stins was de 'eeheer' of olderman en daarmee de eerste van de stad. In de achttiende eeuw werd de stins afgebroken. De Ilostins was een torenstins, die aan de westelijke zijde van de gracht stond, waarlangs IJlst zich ontwikkelde. Het was een vrijstaande, verdedigbare woontoren, zoals de Gruitersmastins in Sneek. De stins had een nagenoeg vierkante plattegrond en was een hoog bouwwerk, dat aan de bovenzijde voorzien van een weergang met arkeltorens. Hierdoor was het mogelijk de stins van bovenaf te verdedigen. In de muren waren kleine rondboogvensters aangebracht. De stins werd bekroond door een schilddak met decoratieve windwijzers. De laatste resten van het gebouw zijn in 1778 weggebroken. |
| Bewoners | Familie Harinxma |
| Huidige doeleinden | Van de stins is niets meer terug te vinden. |
| Opengesteld | n.v.t. |
| Foto's | |
| Bronnen |
Tekst: Stinsen en States, adellijk wonen in Friesland, 1992 Afb. 1: Stinsen en States, adellijk wonen in Friesland, 1992 |